Vanuit de duisternis naar het licht
De kerstdagen zijn inmiddels voorbij en we zitten in de laatste week van 2018. Ik merk de drukte om mij heen. Veel mensen zijn vrij en hebben vanalles gepland. Terwijl dit juist de tijd van het jaar is om even gas terug te nemen. De dagen zijn korter, de natuur lijkt stil te staan. Tijd dus om naar binnen te keren. Letterlijk, in huis met een kaarsje aan maar ook figuurlijk, tijd voor bezinning. Overdenken wat achter je ligt, wat neem je mee en wat laat je los? En vooral wat ga je het volgend jaar anders doen?
De kerst is inmiddels een mix van verschillende tradities. Het vieren van de geboorte van kindje Jezus, het vercommercialiseren van bepaalde gebruiken tot het midwinterfeest van de heidenen. Op dit laatste wil ik graag aanhaken omdat ik vind dat dit het dichtst bij de natuur staat. In deze periode bevindt zich de kortste dag, de zonnewende. De dagen voor de zonnewende neemt het licht af. Wanneer het uiterlijke licht afneemt neemt het innerlijke licht toe. In het besef van het duister, besef je wat licht is. De winter is een natuurlijke periode van bezinning: het nodigt je uit om het licht te laten schijnen over je leven. In de dagen voor de zonnewende is de lichtkwaliteit anders dan in januari. Dan voel je namelijk in het licht al de belofte van het voorjaar.
Als we het in de yogatraditie hebben over het licht, dan hebben we het over de kwaliteit van inzicht. Yoga is de weg uit de duisternis. Yoga richt zich er op om het licht in de mens te wekken. Yoga is leren zien, het ont-wikkelen van in-zicht. Het geeft ons een pad naar verlichting. De mens is zowel licht als materie. Zoek de verbinding tussen het lichamelijke en het geestelijke. En vraag jezelf af: heb ik meer verbinding nodig met het lichamelijke of meer met het geestelijke? Om meer verbinding te houden met het lichamelijk, de materie, is het zaak om contact te houden met het bekken en de adem in het bekken en buik. Ga wandelen, voedzaam eten, de voeten masseren. Voel duidelijk de grond onder je. Wanneer je het contact met het subtiele niet ervaart geldt: oefen jezelf om toe te laten dat er iets is wat de materie overstijgt. Niet: zien en geloven, maar: geloven en zien. Zorg dat je in contact komt met de hoogte. Een evenwichtig mens is ziener én voeler, verbindt zichzelf met hemel én aarde.
Ik wil je graag een mooie meditatie meegeven waarmee we de laaste les van dit jaar hebben afgesloten. Gun jezelf nou die 10 minuten om even te zitten (liefst 's ochtends met zonsopkomst, is nu om 08.50 uur, dus niet zo heel vroeg). En ervaar het innerlijk licht.
Ik wens je een gezond 2019, met veel leer/geluksmomentjes, inzichten en blijdschap!
Meditatie:
Zorg dat je comfortabel zit. Voel het contact met de grond, voel de voeten, benen, bekken. Vanuit het bekken maak je lengte naar de kruin, maak ruimte in de wervelkolom........ Tast met de vingertoppen de richel af boven de wenkbrauwlijn. Zoek dan met de rechter ringvinger het punt op tussen de wenkbrauwen (bhrumadhya). Activeer dit punt (bekloppen en masseren)........ Het puntje van de tong krul je iets omhoog en je plaatst het tegen de binnenkant van de voortanden. Het wijst dan schuin omhoog richting het voorhoofdspunt. Voel nu duidelijk dit punt tussen de wenkbrauwen........ Ga vanuit dit punt met je aandacht naar binnen, diep in het hoofd. Voel dit gebied in het hoofd. De energie is hier ruim, helder en stil. Je kunt dit energie ervaren als een sterk gebundeld, helder licht. Ervaar vooral de stilte in dit gebied. Ondertussen hou je het contact met het bekken en de grond onder je............Afsluitend ontspan je het voorhoofdspunt en het bekken. Voel weer duidelijk de grond onder je, maak contact. Op een uitademing breng je de kin naar de borst, inademend til je je hoofd weer op en open je de ogen.
Alle credits voor: Noor Palazzi, van wie ik deze mooie workshop en meditatie heb mogen ontvangen.
